احساس / منطق ۵۰ / ۵۰
همیشه سعی می‌کنم جلوی جَوی که از تعریف بچه‌های قدیمی تیوال از سر ذوق و شوقِ دیدنِ یک نمایش میاد رو بگیرم.اینجوری اگه از اون تئاتر خوشم بیاد ، حظِ مُدام می‌بَرَم و اگرم بد باشه لااقلش اینه که تو ذوقم نمی‌خوره.اینجوری منطق و احساسم تو یه راستا قرار می‌گیرن.
پنجشنبه شبم مثل سناریوی اکثر فیلم‌های سرقتی با رمزِ(میریم تو ، پولارو می‌دزدیم ، میایم بیرون) ، به خودم گفتم خیلی ریلکس(میری تو ، می‌بینی ، میای بیرون)
خلاصه که : رفتم(همون مدلی که خدابیامرز میرفت) ، دیدم(مست شدم) ، اومدم(با چه حال عجیبی).
باید بگم که کیف کردم با بیست تا "ی".
دمتون گرم.
رفت تو لیستم واسه اجرای پایانی.

پ.ن: منظورم از جَو خط اول این نیست که بچه‌ها جَو میدن.منظور اینه که من با تعریف‌ها جَو زده میشم چون نظرات عزیزان قدیمی برام مهمه چه تعریف از یک نمایش چه نقد یک نمایش :)