به نام خدا،
اول اینکه تشکر میکنم از زحمتی که کشیده شده بود برای اجرای این نمایش و فارع از توانایی های بازیگران محترم، یه سری موارد رو میخواستم بهش اشاره کنم:

1. ببینید وقتی بیننده میاد تئاتر تماشا کنه، دیگه قرار نیست مثل فیلم سینمایی متروپلیس طراحی صحنه کرد و المان به المان (مثل آبپاش شبیه ساز باران) رو به صورت واقعی اجرا کرد.

2. یه سری چیزا بودنش اصلا ضرورتی نداشت مثل تلویزیونی که گوشه صحنه بود و قطعا نصف تماشاگران نفهمیدن محتوایی روی اون پخش میشه، جملاتی نوشته میشه چون همزمان روی صحنه بازیگران مشغول اجرا بودن، یا اون یکی تلویزیونی که انتهای صحنه روی دیوار گذاشته بودید و عجیب اینکه نحوه ایستادن تصویربردار و چیدمان پروژکتورها به نحوی بود که چندین بار جلوی دید تماشگرا گرفته میشد و نمی تونست تلویزیون رو ببینه. (در کل مجدد میرسیم به مورد اول، خیلی صحنه ... دیدن ادامه ›› شلوغ بود)

3. اینطور به نظر میرسید که گویا بازیگرای نقش دختر دیالوگاشون رو حفظ نبودن! واقعا از روی برگه میخوندن، اصلا فکر میکنم اون میکروفون به این دلیل روی صحنه بود که این بزرگواران برن پشت میکروفون و به این بهانه از روی برگه قرارداده شده روی استند دیالوگ هاشون رو بخونن.

4. وقتی تئاتر با دقایقی تاخیر شروع میشه، دیگه برای چند دقیقه نشستن و جاگیر شدن تماشاچی، قرار نیست آقایی که ورودی بلیت ها رو چک میکنن عصبی وار رفتار کنن، در کل رفتارشون خوب نبود (کل ارتباط من با ایشون 5 ثانیه بود اما همین چند ثانیه رو هم نتونستم قبول کنم نوع کلام و رفتارشون رو انگار ما مقصریم اجرا دیر شده).

بازم خسته نباشید میگم،
این موارد (اول تا سوم) که گفتم به این دلیل بود که بدونید نمایش شما از نگاه مخاطب چطور دیده میشه.