“ سِرِه ، گیتار ، حکومت نظامی ، انبار ”


در میان آسمان،با ابر من صبر می کنم
می رسد تقدیر من از راه های یک جهان

جفت می شود کنار یک گذر،پاهای من
قصه های کهنه را،آسان از بر می کنم

داستان بی کسی،سر رشته اش طولانی است
چشم های یک نفر در شهر ما،طوفانی است

من که ام؟یک عابر بی ساز و سوز و سیم و زر
وای انگار شهر من ، در چهره اش ویرانی است

‎
#مجتبی
#برای_مظلومیت_جلال