تلفیق و روایت موازی داستانی خیالی به همراه داستانی آشنا و بارها روایت شده-داستان اغفال پسر ملجم توسط زنی فتنه انگیز به نام قطامه و دو دلی ابن ملجم- در بستری وهم انگیز و خیالی تا حدی از کسالتِ تکرار مکررات کاسته بود ولی هنوز هم شعارها و پندهایی گل درشت به فراخور حال شنیده می شد. محتوا و فضای داستانِ خیالی که شبیه داستانهای عرفایی و حاوی انذارهای اخلاقی-انسانی بود تا حدِ زیادی منو یاد سریال خاطره انگیز و قدیمی "هشت بهشت" انداخت بخصوص اینکه همانند آن رئیس دسته دزدان "شریک قافله" بود و از این جهت حال خوشی رفت.

به لحاظ اجرایی، نقش خوانان هم از حیث صوتی هم از حیث حرکات و سکونها و سکوتهای به موقع، خوب و حرفه ای و گوش نواز عمل کردند. صدای صاف و زیبای مهدی حاجیان در نقش پسر ملجم _به جز لحظات پایانی که در کارِ تکذیب و روی برگردانی از توبه چندان متقاعد کننده نبود، در باقی لحظات_ دلنشین و بجا بود. وحید آقا پور که به تنهایی سه کاراکتر صوتی خلق کرد _که در لحظاتی دیالوگ گوییِ دو تا از این سه کاراکتر بدون هیچ فاصله ای و پشت سرهم بود_حقیقتا خوش درخشید. و در نهایت کوروش سلیمانی دوست داشتنی با هر آنچه در توانش بود_چه میمیک چهره و چه حرکات دست و مکثهای بجا_ نقشی پر از افت و خیزهای دراماتیک و به غایت باور پذیر ... دیدن ادامه ›› خلق کرد.
بانوان شیوا مکینیان و پریسا صبوری نیز علیرغم کوتاهی نقششان کاملا هماهنگ، حرفه ای و به اندازه به نقش خوانی پرداختند.

با سپاس فراوان از دست اندرکاران این نمایش که علیرغم عدم انتفاع مالی از این کار معلوم بود که با علاقه و آمادگی _که نشان از تمرین کافی داشت_ به ایفای نقش پرداختند.

پ.ن: یه نکته مثبتِ مضاعفِ این نمایش برای من-که متاسفانه ناشی از عدم استقبال تماشاگران و خالی بودن بخش اعظم سالن بود- امکان شناساییِ دقیق بهترین صندلی های همکف سالن تالار اصلی از حیث دید صحنه به جهت نمایش های آتی بود :))