نزدیکترین چیز به آنچه در ذهن از مفهوم تئاتر می شه داشت؛ چرا که در این کار با وجود این تعداد ستاره و بازیگر مشهور، هیچکدوم از اونها دیده نمی‌شن بلکه این خودِ نمایشه که دیده می‌شه (در کلیت خودش).
همه چیزش خوب بود و فقط کاشکی موسیقیش هم با توجه به اینکه برای همین کار ساخته شده بود، زنده اجراء می‌شد.
و در آخر اینکه مطالعه عمیق از آثار نویسندگان اگزیستانسیالیست کاملا در جای جای اثر مشهوده.
ما دانه‌های شنیم رها شده در بیابان... و حضور مرگ از بدو تولد با ماست...