از تماشای فهرست برگشته‌ام... ذهنم آنچنان درگیر تجزیه و تحلیل کوهِ کدها و اطلاعات صوتی و تصویری دریافت شده در این تجربهٔ بیش از دو ساعت و نیمی است که فعلاً سخنی نمی‌توانم بر زبان بیاورم، شاید تا بعد... فعلاً همین که فهرست نیز همچون آثار دیگر رضا ثروتی مملو از ایماژهای ناب و میزانسنهای پیچیده است، فهرست نه تنها یک اثر هنری بلکه یک «محصولِ پیچیده و دقیقِ مهندسی» است. در مورد محتوی هم فی‌الحال سخنی نمی‌گویم چون شک دارم که محتوی دغدغه اصلی کارگردان بوده باشد و این بخودی خود نه مثبت است نه منفی... بماند... تا ببینم با شَکَّم به کجا می‌رسم...
ناسلامتی من شک می‌کنم پس هستم...