وقتی مخاطب تئاتر باشید و نمایش های گوناگون با داستان های متفاوت رو در اجرا دیده باشید گاهی در میان اجراها یک یا دو نمایش ممکنه از بین همه ی اجراهایی که دیده باشید خاص به نظر بیاد و در خاطرتان به خوبی ثبت شده باشد.حتی اگر محتوا و قصه ی نمایشنامه خیلی ساده به نظر بیاد و در اطرافمان بارها دیده باشیم، مثل قصه ای که در نمایشنامه ی "اولئانا" به آن پرداخته شده بود اما در عمق داستان مسائل مهمی از دیدگاه روانشناسی و جامعه شناسی در آن اشاره شده بود نظیر قدرت، اخلاق و.. نمایش "شنیدن" متقابلا از آن دست نمایش هایی بود که با توجه به سوژه ای که در داستان مورد بحث قرار داده بود در کنار سادگی موضوع داستان ریشه های مهمی در پس آن قرار گرفته بود جریاناتی که باعث می شود شخص دیگر به زندگی عادی خود با همان آرامش سابق ادامه ندهد، مانند دختر دانشجویی که در نمایش اولئانا به این امر دچار شده بود،آینده ای که توام با ترس و دلهره ادامه خواهد داشت،در نمایش "شنیدن" این اتفاق به نحوه ای دیگر برای دختری رخ میدهد که خواسته یا نا خواسته وارد جریانی می شود که زمان حال خود را دگرگون، و تا سالها بعد دستخوش تغییر می کند اتفاقی که به خاطر ریختن آبروی شخص حتی به خودکشی ختم می شود،"شنیدن" جریان دو دختری است که در تعطیلات نوروز برای انجام پروژه ای در خوابگاه مانده اند اما یکی از دخترها پسری را بدون اطلاع دوستش وارد خوابگاه می کند.. اما بعد از تعطیلات این قضیه از طرف دوستش که ادعا میکند از اتاقی صدای پسری شنیده اما ندیده، پیش ارشدترین خوابگاه لو میرود..اتفاقی که آقای کوهستانی با بهترین تکنیک ممکن هم در اجرا هم در دیالوگ گویی ها به طور منسجم در نمایش پیاده کرده بودند، و بازیهایی که حتی بدون حرکت خاصی بسیار عالی در اومده بود ،و اما خانم الهام کردای عزیز، مثل همیشه بی نظیر بودن و کاملا مسلط و بهشون تبریک میگم.دوستان نمایش خاصیه، مخصوصا توی اجرا و دیالوگ هایی که کاملا حساب شده و دقیق بودن، از دست ندید.موفق باشید.

قسمتی از دیالوگ: من فقط شنیدم چیزی ندیدم..