ماریا: جان، این میخواد با فکرتون بازی کنه؛ میخواد گولتون بزنه
...
به نظرم جملهء بالا، بهترین جمله برای وصف این نمایشه. میخواد با فکرتون بازی کنه؛ که 4 ساعته داره با فکرم بازی میکنه...
...
این یک نمایش نیست!
نمایش با یک نوشته شروع شد که روی دکور، به تماشاگران هشدار داد گوشی های خود را خاموش کنند. از همان ابتدا میشد فهمید که کار، رگه های آثار سینمایی را دارد. طراحی صحنه فوق العاده هم به همین سینمایی بودن اشاره داشت؛ تیتراژ پایانی هم!
میزانسن های فوق العاده، ورود و خروج عالی و متناسب بازیگران و باز هم طراحی صحنه فوق العاده که همه، نشان از آشنایی محمد مساوات با هنر ... دیدن ادامه ›› نقاشی دارد.
البته مثل نمایش بی پدر، بعضی صحنه ها طولانی و خسته کننده بود. و صحنهء تقابل 2 فردی که نقش جان را بازی میکردند، درگیر کننده ترین صحنه و صحنه ای که جیم و جان به وجود مامی پی بردند، تاثیرگدارترین صحنه بود و آفرین به محمد مساوات برای سکوت و سکون 4 دقیقه و 30 ثانیه ایِ بعدِ آن...
امیدوارم که محمد مساوات، درگیر تکرار در شیوه کارگردانی و خلاقیت نشود....
..
اگر از موسیقی های پخش شده در نمایش اطلاع دارید، مرا باخبر کنید..