بدون هیچ انتظاری به دیدن نمایش رفتم اما از دیدن آن لذت بردم و نگاه و متن خاکستری فرهنگ روشنی را بسیار دوست داشتم، همچنین برای من بازیهای سینا سوری و مخصوصا مائده کریمیان به یادماندنی بود مخصوصا نقش لیلا که واقعا من را جذب کرد، اما بازیگر نقش فرهاد چندباری تپق داشت و با نور خیلی هماهنگ نبود که شاید روز خیلی خوبش نبوده‌است، عزیزان بازیگر دیگر را واقعا نپسندیدم و این شکاف بین سه بازیگر ( مخصوصا سوری و کریمیان) و آنها به گمانم به کار لطمه وارد می‌کرد، طراحی نور چیز دندان گیری نبود البته با احترام در سالن آبان هرگز نور درخور توجهی ندیده‌ام، در مورد اهورا.. به گمانم بهتر است خیلی در متن به ماضی استفاده نشود چه بسا به جذابیت روایت اضافه شود و تعلیق بیشتری به وجود آورد، موسیقی انتها بسیار دلچسب بود و به گمانم در طول اجرا نیز می‌توانست به گونه‌ای دیگر مورد استفاده قرار گیرد.
به هرروی از تاخیر ۱۸ دقیقه‌ای و حضور سه عکاس پر سروصدا که تمرکز را میگرفت ( و واقعا چند دقیقه ای طول کشید تا در جریان نمایش قرار بگیرم)، عبور کنیم برای این عزیزان آرزوی اجرای فراوان و موفق را دارم.