آقا ذبیح روشنفکرنما نیست اما با خنده دغدغه‌اش را بیان می‌کند.
پیش از هرچیز عنوان کنم که قبل از ذبیح و در نزدیکی آن یک نمایش به شدت بد و ناامید کننده دیدم ( که با چند دوست تیوالی در آن تجربه سهیم بودیم) و خسته و ناامید به آبان رفتم، نمایش نزدیک ۱۰ دقیقه تاخیر داشت ولی با انکه یک عکاس داشت بی سر و صدا کارش را انجام داد.
تماشای نمایش آقا ذبیح به قلم جناب ملکی و کارگردانی خانوم علی آبادی برای من لذت بخش بود، من یک کار ۴ ستاره دیدم که به دلیل کم بودن کامنت فیک، تبلیغات مناسب و نوآور و تبدیل حال خراب به خوب به آن ۵ ستاره میدهم، از لحاظ ساختاری شاید مضحکه سیاه را بیشتر دوست داشتم اما ذبیح برایم متفاوت تر بود.
ظاهر نمایش آقا ذبیح ساده است و پیچش خاصی ندارد اما برخلاف داستان باغ وحشی‌اش گریزی به مسائل اجتماعی نظیر آموزش، فرهنگ حیوان دوستی، اعتیاد قانون ،مرگ، نظام مراقبتی و کنترل و ... دارد. نمایش از امینم تا کوئین به عنوان موسیقی امداد میگیرد و در صحنه های رقص و حرکات موفق است، گریم مناسب نمایش است و طراحی لباس و رنگ بندی ( لباس سرباز، جغد، کروات بازپرس )آن بسیار دلپذیر بود، بازیها اکثرا خوب و برای نمایش و مدت زمان حضورشان مناسب است و چه خوب شد مهدی ملکی عهده دار بازپرس بود ، فرشته مرگ ( حضور بیشتری در نمایش را می‌طلبید)، تمساح،گراز، مار و لاکپشت، درنا و همه تا اندازه زیادی تلاش کرده بودند که کار را مناسب اجرا و برای مخاطب جذاب کنند، در نمایش شاید می‌توانستند از جلوه های صوتی بیشتری سود ببرند، یا مخصوصا طراحی نور مطلوب تری داشته باشند( هرچند که پتانسیل سالن را میدانم) با آنکه انتهای نمایش و اتفاق مشکوک‌اش را دوست داشتم ولی برای من گویی شماره دویی از آقا ذبیح باقی است که صرفا به عنوان پیشنهاد آن را مطرح میکنم، چون این فانتزی کمدی میتواند در عالم دیگر یا رجعت دوباره‌ای در همین عالم هم حرفی برای گفتن داشته باشد.به هر روی من سخت خنده‌ام ... دیدن ادامه ›› ولی چندباری از من خنده گرفت وشب خوبی را ساخت.
در آخر برای این عزیزان آرزوی اجراهای فراوان و سالن پرمخاطب دارم، به امید اجراهای جدید، هرچند اگر وقتی شد بازهم به تماشای آقا ذبیح خواهم رفت.