قربانی سودجویی
همان اول بگویم دیدن نمایش لذت بخش است و به هیچ عنوان پشیمان نیستم و گروتسک دلپذیری بود، طراحی صحنه را خیلی دوست داشتم و آن پرسپکتیوی که ایجاد کرده بود مناسب بود، طراحی لباس و تغییرات لباس بازیگران و استفاده از المان ببر را خیلی پسندیدم، مخصوصا که این نشانه بعد از مدتی در خانواده نیز رویت شد، طراحی نور مناسب بود هرچند انتظارم از شیشه و یا در حمام بیشتر بود و میتوانست بازهم خلاقانه تر باشد، نمایش موسیقی بیشتری طلب میکرد چیزی شبیه موسیقی انتهایی نمایش که جایش در طول نمایش نسبتا خالی بود، من خلاصه ای از متن را قبلا خوانده بودم و به گمانم وفادار به متن بود، بازیها به غیر از بچه های اوهه سایرین را پسندیدم، حضور کارگردان در کار کاملا ملموس بود و مشخص بود بازیگران تمرین مناسبی داشتن، صحنه چند بعدی را در این نمایش دوست داشتم و به نظرم از پتانسیل حافظ استفاده کرده بود، شوخی های نمایش برخی اوقات به سمت کمدی ایرانیزه شده سوق پیدا می‌کرد که به گمانم بهتر بود در همان گروتسک( وفادار به متن) باقی می‌ماند، آن شبه مانیفست انتهایی را خیلی دوست نداشتم و به گمانم بیشتر برای درک هرچه بیشتر مخاطب ارائه شده بود.
به هرروی متن مروژک بیش از هرچیز بیشتر به سودجویی و منفعت طلبی و به زعم هابرماس کنش استراتژیک در یک نظام دیکتاتوری اشاره دارد که قربانی می‌گیرد، گاهی این قربانی بی هویتی است، گاهی مرگ و نیستی، گاهی فروپاشی یک خانواده به عنوان کوچکترین واحد جامعه.
برقرار ... دیدن ادامه ›› باشید.

پی نوشت: سالن گرم و تهویه مناسبی نداشت یا اصلا نداشت، متاسفانه بعد از ده دقیقه مجبور شدم ماسک را بردارم هرچند که خیلیها اعتقادی به ماسک ندارند ولی این اولین بار است که من ماسکم را برداشتم، خواهشا فکر درستی در مورد تهویه بکنید.