رمان خداحافظ گری کوپر از رومن گاری را خیلی دوست دارم و این متن به نوعی خوانش، ادای دین یا بهتر بگویم به گونه ای بازافرینی همان رمان است، متن اصلی احسان نوروزی را نخوانده ام اما ارائه ای که در نمایش دیدم کمی گیج کننده بود و خیلی نتوانستم با آن همراه شوم، شوخی ها با آنکه برخی را میخنداند ولی در من خیلی تاثیرگذار نبود با آنکه یکی دو لبخندی گرفت، نمایش همانند منشا اصلی خود اثر گاری نگاه و انتقادی به جنگ، مهاجرت و سیاستهای دولتی دارد و انتخاب سوئیس به دلیل بی طرفانه بودن این کشور است که خود کنایه آمیز است، تیغ هجو آمیز نمایش سوسیالیست و سرمایه داری را هم زمان نقد میکند، اما همه اینها یک طرف و لذت متن اصلی رومن گاری سوی دیگر، به گمانم کارگردان محترم تهور خاصی در ارائه این نمایش از خود بروز داده است اما نمیدانم تا چه اندازه نتیجه‌اش برایش مطلوب است. بازیها به گمانم خوب بودند و به غیر از یک و یا دو نفر سایرین خیلی پرتلاش بودند و با آنکه روز اول اجرا بود اما تقریبا کار خواسته شده را به خوبی اجرا کردند، گوشه های صحنه نور کافی ندارد و فکر می‌کنم در طراحی صحنه و جایگیری بازیگران می‌بایست بازنگری کوچکی صورت بگیرد، اجرا پتانسیل بیشتری در موسیقی دارد و می‌تواند به درام داستان کمک بیشتری بکند. نمایش ماداگاسکار شریف است اما برای من خیلی لذت بخش نبود با آنکه خیلی سعی در لذت بردن داشتم، صدالبته از دیدن آن پشیمان نیستم.
در آخر برای گروه نمایش آرزوی اجرای فراوان و موفقیت را دارم.

پی نوشت: نمایش با ۲۵ دقیقه تاخیر آغاز شد که همان دقایق ابتدایی خود کارگردان محترم از این بابت پوزش خواست، البته اجرای اول بود و چیزی که متوجه ... دیدن ادامه ›› شدم در دکور یا دیوار نمایش مشکلی به وجود آمده بود، فقط به گمانم بهتر است در تاخیرهای اینچنینی دست‌کم بروشور را بدهند تا کمی زمان به راحتی عبور کند، در ضمن هنگام ورود تماشاگران سالن خیلی تاریک بود و ممکن است کسی صدمه‌ای ببیند، اگر ممکن است نور بیشتری وجود داشته باشد.