خب و اما پسران آفتاب :
اگر از من بخوان که این کارو تو سه کلمه خلاصه کنم میگم یک " نمایش خنده دار آمریکایی "

در همین مورد میل دارم قسمتی از نقدی که بر کار "فیل " نوشتم رو اینجا بیارم که بی ربط نیست :

"با توجه به اقتباسی بودن نمایش من فکر میکنم تنها مشکلی که داشتم خود داستان بود ، چون گمانم داستان آمریکایی بود و ادبیات آمریکا نسبت به ادبیات روس یا آلمان یا حتی آمریکای جنوبی از عمق و قدرت کمتری برخوردار هست ... دیدن ادامه ›› به نظرم "

و این اولین چیزیه که بازم روش تاکید میکنم این یک کار " آمریکایی " بود کاری که عمق زیادی نداشت اما در سطح ، خوب به کار خودش پرداخته بود .

اول از همه اینو گفتم تا خواننده ی گرامی این نقد بدونه که فاکتور های بعدی را نسبت به چگونه کاری داریم میسنجیم :
-داستان که چنانکه افتد و دانید همان بود که گفتم آمریکایی بود و طنز ، طنزش هم طنزی آمریکایی طنزی در سطح ، خوب مخاطب را میخنداند اما گاهی یادش میرفت که قلقلک فکری ایجاد کند با این خنده .
1 طراحی صحنه خوب بود ، فضا ی ساخته شده دقیقن فضای داستان بود حس آپارتمانهای بلند ، همبرگر و شوهای تلویزیونی " یک حس آمریکایی "
2-طراحی لباس و گریم هم خوب بود با توجه به اینکه با داستانی طنز سر و کار داشتیم طراح لباس تونسته بود از دل یک چیز عادی یعنی لباس یک چیز خنده دار دربیاره " عدم تناسب " یعنی کراوات با شلوارک راه راه !
کت و کراوات با پیژامه ! زیرکانه است البته به نظرم بهتر بود این همه از این کلک استفاده نشه که لو بره
3-نورپردازی ، هر چند که نورپردازی در این کار جایگاه ویژه ای رو ایفا نمیکرد اما در جایگاه خودش خوب بود
4-صدا ، میتونست بهتر باشه میشد که صداهای حاشیه که در واقع معرف های فضای بازی بودند کمی زیرتر از صدای بازیگران باشد
5- موسیقی ، انتخاب موسیقی کار بسیار خوب بود ، موسیقی های انتخاب شده و حتی صداهای انتخاب شده برای کار مناسب و به جا بود ( دقت کنید نگفتم که موسیقی ها بی نظیر یا مورد پسند من بود بلکه گفتم به جا بود )
6-بازی ها خوب بود ، البته خانم رهنمای عزیز به قدری که باید تمرکز روی نقششون نداشتند ، کار آقایان صفری و عزتی درخور نقششون بود در واقع برای نقششون کم نگذاشته بودند البته کار آقای صابونی هم خوب بود با این تفاوت که نقششون زیاد جای کار نداشت تا بشود تمام نیروی بازیگر رو در اون دید
7-کارگردانی خوب بود اما چند ایراد جدی داشت ، مواردی که در بالا گفتم همه خوب با هم هماهنگ شده بود و در کنار هم چیده شده بود مجموعه ی به نسبت یکدستی بود اما کشدار شدن داستان گاهی مخاطب رو گیج یا خسته میکرد ، علاوه بر این از برخی شیوه های زیرکانه مثل بیخودی زیر خنده زدن یک بازیگر ، همان ایده ی عدم تقارن در لباس ، تکرار یه مطلب پیش پا افتاده و تبدیل ان به یک دیالوگ ، ... زیاد و پی در پی استفاده شده بود . که این خوب نیست به نظرم .

8- آنچه نزدیک بود از قلم بیوفته پوستر و بروشور کار بود ، راستگویی کرده باشم به پوستر کار ریزبین نشدم اما بروشور کار میتونسن بهتر باشه ، بروشور کار میتونست به اون حس " آمریکایی " خالی بسنده نکنه میتونست بیشتر پرداخته بشه میتونست از نمایش دکتر یا sunshine boys بیشتر حرف برای گفتن داشته باشه .

با سپاس -فائزه