سلام به همه
نخست آنکه جای دارد تقدیر شود از عوامل تماشاخانه که صندلی ها را یک درمیان چسب زده بودند و دم در هم تب سنجی برقرار بود که این دو در نمایش قبلی چند روز پیش بیلمن نبود.
دیگرآنکه چون همیشه ،نظرات تک تک تماشاگران را به دقت می خوانم و بهره فراوان می برم اما با گزینه خواندم همدل نیستم و انتخابش نمی کنم.
بالاخره اینکه تلاش بر آن است که سخن تکراری آورده نشود پس کوتاه گویی ها و عبور گذرا احیانا، عدم درک زیبایی هایی این کار سترگ و پر مایه و زحمت تلقی نشود.
دست آخر آنکه به مانند تعامل با هر اثر هنری ،وضعیت جسمی و آمادگی روحی بیننده در هنگامه مواجهه بسیار تعیین کننده است؛ جدای از وثاقت کار و وجهات عناصر سبب ساز آن. شوربختانه فانتزی وهم انگیز نمایش هم یارای این را نداشت که سنگینی مصیبت این روزهایمان را- همانطور که جناب برقعی پس از رورانس بدرستی یادآور شدند -از خاطرمان بزداید و کودکی را باز تجربه کنیم که ملکوت آسمان ها از کودکان است.