سلام
کم کم دارم به خودم شک‌می کنم که چگونه است منی که فهرست بلند بالایی از نمایش های گذشته در دست دارم و بی صبرانه آرزوی دوباره دیدنشان را دارم اما چرا اجراهای روزگاران اخیر بطریق اغلبی چنگی به دلم نمی زنند. ایراد از من است یا هنرمندان عهد قدیم و اخیر.ابدا خوش ندارم خاطره خوب بی تابستان خانم رشیدی، یا دورتر نرویم همین خاتون خانم جواهری جایگزین نمایشی با ظاهری متفاوت شود. اصلا با طراحی کارگردان محترم همدل نبودم و آن را نشان از سخن تازه و نوآوری نمی دانم. می توان در تاک شو ها به واگویی خاطرات و یا ذهن خوانی مخاطبان پرداخت و لزومی به صحنه تیاتر و گردهم آمدن جمعی مشتاق اکیدا نبود. با آنکه به این گفته بودا باور دارم که «همه چیز گفته شده و فقط باید یادآوری شود» اما واقعا نیاز به تکرار نبود که ،پیامی نگفتنی را منتقل نمی کرد؛ در سالها و‌ماههای اخیر بسیار در خبرها و روزمره از بدسگالی جماعتی روان پریش و پاشانی و‌پریشانی خلقی نامهربان با همنوع بسی دیده و‌شنیده و به قدر کفایت آزرده شده ایم.