سلام
اینکه اسم گروهی نمایشی، همنام با سس باشد به گمانم زیبنده نیست اما صلاح مملکت خویش خسروان دانند.
البته دختر بسیار جوانی که هنوز در مقطع کارشناسی است و جسارت می کند و حال و هوا و مکالمه بینابینی چند نفر در عهد دور را به تک خوانی کارگردانی و‌اجرا می کند شایسته حمایت است و پر واضح است که حس گیری اش با هم صنفان مجربش فاصله دارد وقدری هم از اکت های تقریبا کم نقصش عقب تر. نیز باید افزود که متنی با سیاق عهد قجری لابد خواهان خود را دارد و می توان تصور نمود که با ذائقه همگان جور در نیاید. اما می توان از پس پیامِ کهنه متن چرمشیر دریافتی این زمانی داشت و بر قصه پر غصه زنان سرزمینمان نالید و عزممان را جزم کنیم که نه راه افراط بپیمایبم و نه تفریط.
بر خواهر خوبمان فرض است همانطور که در انتها بسان فردی حرفه ای صحنه را ترک کرد و‌ ذوق زده جمع بزرگی از بستگان و آشنایانش در سالن کوچک مولوی نشد بدیشان و‌احیانا دوستداران شبهای آتی اش گوشزد نماید که آداب صحنه را به جا آورند.
ایام به کام