بازی گرفتن از از بازیگران نه چندان باتجربه،اونهم به تعداد زیاد که هر کدام یک کارکتر مستقل داشته باشند،کار ساده ای نیست که به نظر من جناب معجونی از پس این کار به خوبی برآمده است.
جناب معجونی با برداشتی نزدیک به نمایشنامه اصلی ،ما رو درگیر شهر واقعی خودمون میکنه،شهری که برای ما آشناست.
این نمایشنامه یک اثر انتزاعی و مینیمالیستی ست،به طوری که کالبد شهر از آن گرفته شده و تجسم آن به مخاطب واگذار شده.تنها نشانه هاست که با مخاطب ارتباط برقرار میکند.به نظرم ظرافت جناب معجونی بابت انتخاب این نمایشنامه جهت اجرا هم جای تقدیر داره.
من پیشنهاد میدم به دوستان دیدن این نمایش رو.