امشب به تماشای 4 پروانه نشستیم هر یک درخشانتر از دیگری ! همواره گفته ام که دیگر دوران "پیر"های داستان، به سر رسیده و نوبت نسل جدید است ! تبلور آن هم در سینما عیان است و هم در تئاتر عیانتر ! چهار جوان بی نهایت با استعداد، فوق العاده قوی و ماهر در عرض کمتر از چند دقیقه، چندین کاراکتر را عوض می کنند !

این اتفاقا فقط شخصیت های نبودند...قصه ها اول موازی است و بی برخورد ولی کم کم پیچ در پیچ می شود و هزارتو گونه و تو که نشسته ای حیران میمانی از اعجاز این 4 جوان دلفریب ! ازین روایت در روایت پست مدرن و از آن دستی که نیمه های نمایش، بیننده را هم به داخل هزارتو می کشاند با دو تکنیک ساده ! نخستین، همان تکنیک "فاصله گذاری برشتی" و دومین کوهی از فضاسازیهایی که فقط در ذهن تماشاگر، شکل می گیرند و روی کاغذ قصه ی نویسنده جوانمان !

چقدر خوب بودید امشب ! چقدر باید افتخار کنیم به جوانان تئاتر کشورمان !

زنده باد تئاتر !