دیدن این نمایش فرد را به سفری درونی دعوت میکند تا در چهل ثانیه سقوط یا پروازی را تجربه کند ودر پایان این سفر بلوغی انتظار مخاطب را می کشد تا به تعریفی از زندگی دست یابدکه باید از سقوط نترسید ؛باید درد کشید؛باید کند؛باید گاهی معلق شد؛ باید گاهی کج شد؛ باید پرواز کرد تا بتوانی بسازی انچه را که می خواهی .
اثری که از نظر من با ویژگی های هنر درمانی هم خوانی های فراوان داشت .کاری مولتی مدیا با تلفیقی یک دست از موسیقی،گرافیک،تایپو گرافی ،بازیگری ،طراحی صحنه،نمایشنامه و...
واقعا از یه کار خوب دیگه چه انتظاری میشه داشت .