آقای یزدانی عزیز نمایش منو بسیار درگیرخودش کرد .. و به نظرم اصلا کسل کننده نبود :)

آقای یزدانی عزیز متن و اجرا مواردی چندگانه رو طرح می کرد که دریک انسجام به پرده ی نهایی رسید.. مهمترینش " مقاومت کنش مند" در برابر سیستم قدرت بود...
حتما درموردش مفصل خواهم نوشت و امیدوارم روشن کننده مفاهیمش باشه ...

سرکار خانم ثانی صد البته که مشخص بود اما اصلا پیچیده نبود میشه پرواز یک پروانه از روی یک گل رو براش ۱۰۰۰ صفحه بحث فلسفی نوشت اما خب فقط پرواز یک پروانست اتفاقهای این نمایش هم دقیقا در همین سطح بود . بحث خوب یا بد بودن نیست این یک نمایش ابرومند بسیار ساده و معمولی یعنی میشه برگردیم به دوره دبیرستان خودمون و از هر هفتش یک نمایشنامه در بیاریم از موضوعات روزمره و اتفاقاتش قطعا چیز بیشتری نداشت حالا بیاییم از سیستم قدرت صحبت کنیم خب معلومه حتی غیر انسانها هم بهش واکنش نشون میدن چه برسه به انسان اما رسالت یک نمایش مگه درگیر کردنت با یک سری سوال جواب نیست؟ خب سوال و جوابی پیش نمیاد فقط دکور خوب بازی خوب و کارگردانی خوب و متنی بسیار بسیار معمولی . والبته نظرها متفاوته و این نظر این بنده حقیر نابلد هستش .