ایراداتی که از فروشنده گرفته میشود فقط در لایه سطحی داستان است البته اکثر اینها هم بیشتر ناشی از پیشفرضهای ذهنی مخاطب است واقعا چه منطقی میگوید فردی که وسوسه شهوانی دارد لزوما نمیتواند ناارحتی قلبی داشته باشد واقعا در آن لحظه طرف به خودش میگوید چون قلبم ناراحت است نباید وسوسه و وارد حمام شوم؟ اما در لایه زیرین فیلم هم به خوبی قصه اش را می پروراند و هم از طراحی اجزای صحنه نورپردازی و رنگبندی و فیلمبرداری و بازی ها بهره ای قابل توجه میبرد. هم ریتم را به درستی حفظ میکند و هم سکانسهای نفسگیر خلق میکند و مخاطب را تا مدتها درگیر نگاه میدارد. به خصوص این آخری از آن چیزهای کمیابی در سینمای این روزهای ما هست حتی مهمترین فیلمها بیشتر سعی میکنند تعلیق را به جای اینکه از طریق قصه ای پرمایه پیش ببرند با جلوه ها ویژه آنچنانی همچون بادیگارد و یا با تنش فیزیکی و سروصدای بیش از حد همچون ابد و یک روز ایجاد کنند.فرهادی در مقایسه با سینمای ایران همچنان یک گام جلوترست حتی اگر در آثار خودش یک گام به عقب رفته باشد.