به لطف سانس ویژه این اجرا رو دیدم بالاخره. (البته گفتن سانس از 10:30 به 9 تغییر میکنه برای اجراهای بعدی.)
چند داستانِ در ظاهر بی ربط که در بخش پنجم به خوبی ارتباطشون مشخص میشه و پر از حرف های درستی که میشه مرورشون کرد و باز هم ازشون لذت برد. من از بازیِ جناب فلاح لذت بیشتری بردم در مقایسه با خانم حجار. هر پنج قسمت رو دوست داشتم، ولی بخش چرمشیر و سوفوکل و اختلاف زمانیشون برام جالب تر بود. عاشق سوفوکل شدم :)) و انگشت های باند پیچی شده چرمشیر :)) ... در مجموع راضی و خوشحالم از دیدن این اجرا. :) منتظر کارهای بعدی نادر فلاح و سهند خیرآبادی میمونم.