"آدم حسابی‌ها هر چیزی رو در جایِ خودش قضاوت می‌کنن."
این جمله توی چند دقیقه‌ی اولِ نمایش گفته شد و تا آخرِ اجرا توی ذهنم چشمک می‌زد. چقدر سخته آدم حسابی بودن و منصفانه قضاوت کردن.

کار رو دوست داشتم.
اجرا با نیم ساعت تاخیر 🤦🏻 شروع شد، که همین تاخیر و خستگی نمی‌ذاشت اواخرِ اجرا تمرکزِ خوبی داشته باشم و متاسفانه یه جاهایی رو از دست دادم.
نیمه‌ی اولِ اجرا بیشتر جنبه‌ی سرگرمی داشت و خیلی هم خوب اجرا شد. اما نیمه‌ی دوم انقدر درگیرم کرد که دوست داشتم می‌شد هی فیلم رو برگردونم عقب و دوباره همه‌ی اون دیالوگ‌ها رو بشنوم... مخصوصاً صحبت‌های بخشِ میکروفونِ جادویی.


"و احتمالاً به زودی تو هم به گذشته‌ای تبدیل میشی که دست از سرم برنمی‌داره..."