من مهندسم، اما عدد و فرمول تنها بخشی از دنیای منه. اونور ذهنم، صحنهی تئاتره که جون میگیره، موسیقی که جاری میشه، و نوری که از لنز دوربینم رد میشه تا لحظهای رو برای همیشه ثبت کنه.
به نظرم زندگی یه اجرای بیتکراره؛ نه تمرینی هست، نه برداشتِ دوم. هر نفس، هر نگاه، یه فرصت برای خلقه.
میزنم، مینویسم، مینگرم، شاید برای اینکه بفهمم کجای این قصهم... یا شاید فقط چون بیهنر بودن، برام خیلی بیمعناست.