اجرای شنبه 22 شهریور این تئاتر رو از نزدیک دیدم. اگر بخوام در چند کلمه نظرم رو در خصوص این نمایش بیان کنم باید بگم: " پیچیده، کسل کننده، یکنواخت و بسیار پایین تر از توقعاتم....اما با بازی های خوب و دکور مناسب"
با شناخت قبلی که از شخصیت تاریخی کالیگولا داشتم ، به تماشای این نمایش رفتم و چیزی دورتر از توقعاتم رو شاهد بودم. چیزی که در ابتدای نمایش جلب توجه میکرد، دکور صحنه و توجه به جزئیات بیش از حدی مثل پخت خمیر و بقیه چیزها بود که خب با توجه به زمان نسبتا زیاد نمایش ، چیز چندان عجیبی نبود.
-بازیها: اجرای بازیگران تقریبا همگی خوب بود و اجرای صابر ابر خوب و حرفه ای، اما در نقطه مقابل بازی اقای پسیانی پایین تر از توقعاتم بود(باید اشاره کنم که باز هم به این نتیجه رسیدم که صدای اقای پسیانی مناسب اجرای روی
... دیدن ادامه ››
صحنه نیست)
-کارگردانی: بنظرم پردازش داستان اونقدر جذاب نبود که تماشاگر رو همراه خودش کنه و یا به فکر فرو ببره . ریتم بسیار کند نمایش در بعضی قسمتها، توجه به جزئیات بیش از حد و کش دادن برخی قسمتها که از حوصله تماشاگر خارج بود (مانند مومیایی کردن اشپز و ...)، بیان برخی دیالوگهای بی مورد بصورت کشیده که اشاره به هیچ مورد خاصی نداشت، کسل کننده و گنگ بودن دیالوگها طوری که تماشاگر رو در میان مطالب مختلف سردرگم میکرد و اصلا فرصت تفکر در مورد مطلب خاصی رو به تماشاگر نمیداد و ....
-موسیقی: موسیقی انتخاب شده برای نمایش بسیار گوشنواز بود و این با کیفیت بسیار مطلوب صدای تالار وحدت دو چندان میشد. اما نکته ی مهم تکراری شدن موسیقی در طول داستان بود که دیگه در بعضی قسمتها جدابیتش رو از دست میداد.
در نهایت باید بگم جزو نمایش های ضعیفی بود که طی چند سال اخیر دیدم، و همینطور جزو معدود نمایشهایی که شاهد ترک برخی تماشاگران در طول نمایش بودم. هرچند که نمایش "در انتظار گودو" اقای غنی زاده هم چنین تجربه رو برای تماشاگران ایجاد کرده بود. امیدوارم شاهد نمایش های بهتری باشیم.