"رستگاری آن نیست
که انسان هر نمایشی را ببیند،
رستگاری آن است
که انسان اسماعیل گرجی را در صحنه ببیند"

اعتراف می کنم دیگه نمی تونم از هر اجرای لذت ببرم چون همش دارم با پدیده ای به نام گرجی مقایسه می کنم و ناامید می شم, نمی شه در نمی یاد یه جای کار اشکال بزرگی داره به قول مهشید تو هامون؛ چیکار کردی؟!!!! زندگی ام خراب کردی!!!!!!
پریشب نمایشی رو بعد از نیم ساعت می خواستم از سالن خارج بشم و این یعنی تک نگین درخشان صحنه ها بودن!

به طرز هولناکی بی نظیرید و به طرز شگفت انگیزی تحسین برانگیز جناب گرجی💫♥️⭐️

اول اینکه اسماعیل گرجی ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

دیشب برای بار دوم اجرا دیدم و با توجه به مطالب دوستان به خصوص جناب ابدی سعی کردم تمرکزم این بار بیشتر روی ... دیدن ادامه ›› دیالوگها باشه که البته با وجود بازی تحسین برانگیز جناب گرجی کار برام خیلی سخت بود!قسمتهای از داستان برام شفاف تر شد و یک دستی بیشتری پیدا کرد.
در شروع نمایش لاوی به ماری می گه اینجا هیچ پنجره ای نداره به تاریکی اعتماد کن و این تاریکی شروع سرنوشت خانواده روتشیلد هست تاریکی که ازش عنکوتهای سیاه زاده می شه! مادر لاوی اشاره می کنه از 20 سالگی دچار اون عنکبوت شد و در حال حاضر پیتزا با طعم انسان طبخ می کنه و به عنوان خوشامدگویی برای مستاجر هدیه می فرسته.مادر به عنوان بیوه سیاهپوش که همیشه تنهاست و در تاریکی ،بیوه سیاه یادآور عنکبوتی از همین نام هست (اسم " بیوه سیاه " از آنجا برای آن انتخاب شده است که معمولا بعد از جفت گیری، عنکبوت ماده اقدام به کشتن و سپس خوردن عنکبوت نر می کند) پسر پیشنهاد رابطه با مستاجر به مادر می ده و مادر که در رابطه عشقی شکست خورده و معشوق رو با مرد دیگه ای در بستر دیده مشتاق این رابطه است در حالیکه در اول نمایش زمان حمام کردن آب جوش بر سر روتشیلد می ریزه!
لاوی به روتشیلد می گه در ازای جسمت روحت و و در ازای قدرت دخترت رو می خوام و بعد شاهد حضور ماری با پیراهنی قرمز (همون پیراهنی که رومئو در پایان تنش هست هر دو خیس هستن ،سردشون و حالشون بده) می شیم و ماری با صورتی خون آلود به دنبال مادرش می گرده و در نهایت شمشیر پیروزی قرداد شیطانی بر گردنش فرود می یاد، عنکبوتی در راهرو بر بدنش خراشی ایجاد می کنه و ماری از شیطان باردار می شه بچه ای که به قول مارتا شاید عنکبوت باشه!
در صحنه ای روتشیلد به لاوی می گه مارتا مثل مادرش، مثال مادرت و این سیکل زایش سیاهی و تباهی با قربانی کردن عشق رومئوها ادامه پیدا می کنه!

در پایان زیباترین تولد یک بازیگر بر روی صحنه (سفید کردن صورت و بعد خونی کردنش ،زایش حرکت و نمو به سمت بلا و عنکبوتی قاتل شدن)

اجرای قبل برام نمادهای سیاسی اش پررنگ بود اما دیشب اصلاً کار رو سیاسی ندیدم و این وجه اش هم برام جذاب بود.

سپاس فراوان از همه هنرمندان این اجرا،بدرخشید!