واقعا دست مریزاد به حافظتون

سپاس از دوستان عزیز و بیشتر از فرزاد امینی و سایر عوامل اجرایی به خاطر این نمایش بسیار تاثیر گذار که هر چه به یاد مانده به دلیل ماندگاری و گیرایی خود نمایش است
همانطور که زیر مطلب جناب آلکاتراز گرامی نوشتم در اکثر نمایش ها یک تکه کاغذ سفید در دست دارم اگر جمله ای و مطلبی در لحظه توجهم را بیشتر به خود جلب کند تا جاییکه بتونم در تاریکی سالن مینویسم (هر چند لحظاتی از نمایش را از دست می دهم اما برایم مهم است)پس از پایان نمایش پیش از آنکه زمان ذهنم را پاک کند کاستی ها را اضافه و اشکالات را برطرف می کنم
این برگزیده ی خاص،چند کلمه کلیدی داشت :شقاوت ،مرداب ،لحظه ، ،آدم ابن الوقت و نوع چیدمانش که مرا به یاد جملات منحصر به فردآثار علی حاتمی می انداخت این است که فکر میکنم، جز به جزش درست باشد

جناب آلکاتراز گرامی ،نظر لطفتان است و یاری ترفند وگرنه حافظه چندان هم قوی نیست، ای کاش واقعا همه متن نمایش در خاطرم بود :(
کلامی دیگر نیز از هیپولیت هست که روی کاغذ وحشتناکم!!! دارم، کمی طولانی تر است و فکر میکنم از لحاظ جمله بندی ایراداتی دارد در سیاهی سالن برخی جاها کلمات روی هم افتاده و کارم را سخت کرده دارم سعی میکنم کاملش کنم اینهم از همان دست جملاتی بود که حداقل برای من بسیار تاثیر گذار بود

بزرگوارید جناب الکاتراز گرامی و من نیز غبطه میخورم به ذهن و قلم زیبا و منحصر به فرد شما"
پاینده باشید

راستی امروز اتفاق جالبی افتاد، امروز داخل کیفم دنبال چیزی می گشتم که چشمم افتاد به بروشور هیپولیت ،آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم :)
در بروشور آنچه میخواستم بود فقط من به اشتباه گفتم از زبان هیپولیت، که از زبان آرتمیس بود
زیر شعر مذکور نوشته شده:شعر از متن فیلم "چه هراسی دارد ظلمت روح"

من دستهای بدرقه را دیدم
بیمار گونه بود
وقتیکه دست من انگشتهای زرد و بلندش را که از تبار آن نی نالان نشانه داشت
غم جاودانه داشت
در پنجه می فشرد
-سرد است ،ششراب!
من دست های بدرقه را دیدم
نا آشنا به عشق و سخاوت
دست زمانه بود
-سرد است،شراب!