راستش آگه جسارت نباشه ( چون از من نظر نخواستین) من به این سوالتون فکر کردم.. به نظرم رسالت هنر اینه که اول بهت یه حس خوبی بده و در کنار اون بتونه معنی یا حرفش رو هم منتقل کنه..نمایشهای زیادی هستند که در ظاهر میخوان در مورد همه چیز صحبت کنن اما چون حال خوبی به مخاطب نمیدن،حرفشان هم دریافت نمیشه..مثل نمایش " نمیتونیم راجع بهش حرف بزنیم " که از نظر عده ای از دوستان دارای مفاهیم زیادی بود اما عده بیشتری نتونستن ارتباط لازم رو برقرار کنند.. یعنی میخوام بگم شرط لازم در کار هنری، انتقال حس خوب هست( البته از نظر شخص بنده)..
اما سوال مهمتر که واسه من پیش اومد اینه که اصلا همه کارهای هنری آیا باید حرف مهمی واسه گفتن داشته باشن؟؟؟ خود من به شخصه از فیلم " کوه" که شما هم خیلی دوستش داشتین لذت بردم اما از فیلم "اکسیدان" یا " نهنگ عنبر" هم ملذوذ شدم..به نظر من همه اینها باید کنار هم باشن که بتونیم بسته به حالمون انتخاب کنیم..واسه من دیدن نمایش " کروکی " ( که به قول دوستمون صرفا مونولوگی بود که جمله های قشنگی رو بیان میکرد) در کنار کار خوب و با مفهومی مثل " این یک پیپ نیست " لذت بخش بود..