ایده ی نمایش، جالب بود.بازی خانوم صدف محسنی رو بیشتر از بقیه ی یرماها دوست داشتم، همین طور، اولین پسری هم که نقش خوآن رو بازی کرد.
قبل از اینکه اجرا رو ببینم،فکر می کردم قراره یه نمایش زنانه ببینم ولی متن یه متن زنانه و در عین حال مردانه بود.این برام جالب بود.