ﻣﻦ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ ﭼﻮﻥ ﺳﻮﺍﺩ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ ... ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ
ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﺜﺒﺖ ﻭ ﻫﻨﺮﯼ ﮐﻪ ﺍﻣﯿﺨﺘﻪ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ
ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﺳﻮﺍﺩ ﻭ ﺗﺤﺼﯿﻼتیست ک نقدی توهین امیز
و امیخته از تحقیر و کوچک شمردن اثر و هنرمند را داشته باشد.
ﺩﯾﺪﻥ ﺑﻌﻀﻰ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺩﻋﺎﯼ ﺗﺤﺼﯿﻼﺕ ﻭ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ
ﺑﺎﻻ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻘﺪ ﮔﺰﻧﺪﻩ ﻭ ﺧﺸﻦ ﻭ
ﻧﺎﻋﺎﺩﻻﻧﻪ ﺭﺍ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ، شاید تا حدودی جای نگرانی یا افسوس را کم کند ک ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ
ﺗﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﭘﯿﺶ ﺩﺍﻭﺭﯼ ﻭ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻋﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻧﻘﺪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ ﺍﺛﺮﯼ
ﺑﺮﻭﻡ ﮐﻪ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻧﺶ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺟﺮﺍ
ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ .
هر چند غلو ... دیدن ادامه ›› در تعریف و تمجید با نقدی ک کارساز نیست هیچ فرقی ندارند و هر دو بی ارزشند.
ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻠﻤﻪ ﺩﻭﺭﻫﻤﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ
ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻧﺎﻋﺎﺩﻻﻧﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﺍﺏ ﮔﻞ
ﺁﻟﻮﺩ ﻣﺎﻫﯽ ﻣﯿﮕﯿﺮﻧﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ . ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻟﻮﮐﯿﺸﻦ ﻭ ﻧﻮﺭ ﻭ
ﺻﺪﺍ ﻭ ﺩﮐﻮﺭ ﻭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺑﺎﺯﯾﮕﺮ ﻭ ﻏﯿﺮﻩ ... ﻧﻘﺪ ﺑﺸﻮﺩ ، ﺑﻪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ
ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﺣﺮﻑ ﺩﻝ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﮎ ﻧﻮﺷﺖ ﺗﺎ ﺩﯾﺪﻩ ﺷﻮﺩ ... ﺑﻪ
ﺩﺭﺩ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻄﻦ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺎﻥ ﺷﮑﺴﭙﯿﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻦ
ﺩﯾﺸﺐ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺨﻨﺪﻡ ﻏﻢ ﭘﻨﻬﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ
ﮐﺮﺩﻡ .... غم پنهان پشت خنده های دردناک را چه کسی نمیتوانست ببیند؟
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮﭼﺴﺐ ﻓﻤﯿﻨﯿﺴﺖ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽِ ﺯﻧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ
ﻧﻮﻉ ﺍﺛﺎﺭ ﺯﺩﻩ ﺷﺪﻩ ...
ﺣﺲِ ﻟﻄﯿﻒ، ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﻧﻤﯿﺸﻨﺎﺳﺪ ...
ﺧﻮﺍﺳﺘﻦِ ﺩﯾﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﻏﻢِ ﺩﺭﻭﻥ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻨﺲ ﺯﻥ ﻧﯿﺴﺖ ...
ﺩﺭﮎ ﺩﺭﺩ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻨﺮ ﺭﺍ ﻣﯿﺴﺎﺯﺩ ... ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺟﺒﻬﻪ
ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻭ ﺑﯽ ﺍﺭﺯﺵ ﺷﻤﺮﺩﻥ ﺍﺛﺮﯼ ﻗﻮﯼ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﮐﻪ
ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻧﺶ ﺍﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﯿﻢ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ﯾﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ
ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺌﺎﺗﺮ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﯿﻨﻤﺎ ﻭ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ،
ﺑﺎ ﺩﻟﯽ ﻫﻨﺮﯼ، ﻭ ﻗﻠﻤﯽ ﻧﺮﻡ ﻭ ﺩﯾﺪﯼ ﻭﺳﯿﻊ ﻭ ﭘﺮ ﻣﻬﺮ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ
ﺍﺛﺎﺭ ﺑﻨﺸﯿﻨﯿﻢ ﻭ ﻣﺮﻭﺍﺭﯾﺪ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺍﺛﺮ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﺑﯿﻢ ... ﻣﻦ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ
ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﯾﺎ ﺍﺛﺮﯼ ﺧﺮﺩﻩ ﺑﮕﯿﺮﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ
ﯾﮏ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽِ ﻫﻨﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﻋﻀﻮﯼ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﻫﻨﺮﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ
ﺗﻮﻫﯿﻦ ﻭ ﺑﯽ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﯽ ﻫﻨﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺯﯾﺮ ﺳﻮﺍﻝ ﺑﺮﺩﻩ
ﺍﻡ ... ﻫﻨﺮ "ﻣﻦ " ﻧﯿﺴﺖ ... ﻫﻨﺮ " ﻣﺎﺳﺖ "... ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺧﻮﺩﯼ ﻫﺎ
ﺟﺒﻬﻪ ﻧﮕﯿﺮﯾﻢ