نه دوسش داشدم نه نداشدم

انگار نویسنده نذر کرده یه داستان غافلگیر کننده بنویسه با حداقل توجه به بقیه جوانبش، تا تونست بیننده رو خواب آلود کرد که قشنگ غافلگیریاش اثر کنه، اونم همش ییهو پش سر هم!
یه جورایی می خواست "نقاب" باشه، ولی خوب اون کجا و این کجا.

بازی طناز طباطبایی، ساعد سهیلی و امیر جدیدی خوب بود ولی نازنین بیاتی چیزی نداشت، البته نقش عمیقی هم نداشت؛ صابر ابر که مثل همیشه ،تنها فرقش این بود که رو خودش کار کرده بود چشماش آبی بشه؛ بیژن امکانیان دیگه کی می خواد بازی کردن یاد بگیره من نیدونم.

در کل با ندیدنش چیزی رو از دس نمی دید.