به نظرم نسبت به کار قبلی کارگردان ، خانه ای در خیابان چهل و یکم قدمی رو به عقب هست و فیلم قبلی کارگردان فیلم قابل قبول تری است
مشکل اصلی فیلم پایان ول فیلم بود
فیلم ایده درخشانی داره به خوبی گره ها رو ایجاد می کنه ولی انقدر گره روی گره می زنه که دیگه نمی دونه چجوری باید فیلم رو تموم کنه
شخصیت پردازی ها خوبه، بازی ها تقریبا قابل قبوله ( منهای نوید پورفرج که نتونست بازی خوبش در مغزهای کوچک زنگ زده رو تکرار کنه و دو سکانس ابتداییش به شدت بده )

۳ از ۱۰