با وجود اینکه مشخص بود که برای این نمایش خیلی کار شده باید بگم که من ناراضی از سالن بیرون اومدم و این برای خودم هم که به پشتیبانیِ نام های سجاد افشاریان و صابر ابر برای دیدن این کار اومده بودم جای تعجب داره.
تا نیم ساعت اول از طرفی داستان و شخصیت ها چنان درهم برهم و پیچیده بودند که من و همراهانم به اطرافیان نگاه می کردیم که ببینیم آیا آن ها هم مثل ما گیجند یا نه؟ و البته کیفیت صدا و طرز ادای دیالوگ ها هم اصلا خوب نبود که از نیمه ی نمایش برطرف شد.

با گذشت زمان کم کم داستان معلوم شد، اما صحنه ها و داستان ها چنان با سرعت جای خود را به دیگری می دادند که تمرکز کردن رو سخت تر می کرد و این روال گیج کننده تا آخر نمایش ادامه داشت.

می تونم نقاط قوت کار رو گروه موسیقی اون و فقط صحنه های فروش گاو و ملاقات با زن سرهنگ بدونم.