فیلم نامه ای خوب که با پردازش بد، به فیلمی ضعیف تبدیل شد.
نکات مثبت فیلم، موسیقی، فیلمبرداری و بازی بازیگران جوانش( آیدین و دختری که عاشق آتابای بود) بود.
نکات منفی به ترتیب بدتر بودن:
سکانسی که باید نقطه عطف داستان بود؛ تبدیل به نقطه ای شد که مرا از فیلم کاملا ناامید کرد، سکانس لب دریاچه حجازی فر و عزتی! جای پرداخت به شدت بیشتری داشت، همون سکانس میتونست فیلم رو به سمت شاهکار شدن سوق بده.
عشقی که بین حجازی و دولتشاهی شکل گرفت هم خیلی خیلی بیشتر جای کار داشت، خیلی بیشتر میتونست بهش پرداخته شه و شکل گیریشو قابل باور تر کنه، اصلا خوب در نیومده بود.
بازی نقش آقا به نظرم خیلی بد، جواد عزتی بد، حجازی فر و دولتشاهی نرمال(یا کمی بهتر از نرمال).
فیلم زیادی کش دار بود، کاش کمی کوتاه تر بود.
در آخر فقط حسرت خوردم، با اینکه فیلمنامه میتونست به یه فیلم درام خوب تبدیل بشه چرا با بی توجهی، یا کم توجهی نشد!
من اگر جای کارگردان بودم با وسواس بیشتری میساختمش.