من خیلی با کار ارتباط نگرفتم.
جایی که باید میخندیدم خندم نمیگرفت.
جایی که باید شوکه میشدم خیلی شوکه نمیشدم.
بازیگر ها کاری که بهشون سپرده شده بود رو نسبتا خوب انجام دادن و این نشان از تمرین به اندازه داره.
رقص بازیگر مرد با creep خیلی جذاب نبود و خنده های پر از مضحکه خانم هم زیادی بود برای من.
چیزی به عنوان طراحی نور ندیدم، صحنه هم چنگی به دل نمیزد.
من اگر جای گریمور بودم آرایش غلیظ تری برای بازیگر زن انجام میدادم.
چه دلیلی داره تابلویی پشت به تماشاگر نسب بشه که حتی نتونیم ببینمشون، یا یه پرده آویزون بشه که یه ور سالن مدتی نصف صحنه رو نداشته باشند.
لفت ... دیدن ادامه ›› دادن برای چیندن مهره های بازی هم کمی منو کلافه کرد، کاش یکم خلاصش کنید.
یه سری شکاف ها هم توی نمایشنامه بود، مثلا چطور خانم مطلع هست که مراجعه کنندش قراره سر از دفتر این کارآگاه دربیاره البته یه سری توجیهات میشه آورد براش اما خیلی منطقی جلوه نمیکنه، یا اینکه چطور کارآگاهیی که خبره هست نمیتونه صدای دوستشو تشخیص بده.
و گروه نمایش به عنوان تماشاگر سعی در خنده بیش از حد و ایجاد این فضا داشت یه گارد بیشتری در من ایجاد میکرد برای همراهی با نمایش.
ایده استفاد از دو نفر برای یک شخصیت و نشون دادن بیماری دو شخصیتی که اسمشو دقیق نمیدوم جالب بود و من دوست داشتم اینو.
خسته نباشید اما انتظار بیشتری داشتم.
امیدوارم بقیه لذت ببرند به جای من.