لباسها به نظرم استعاره از کشته های تاریخ داشت مثل لباسهای بازمانده از یهودیان در اردوگاههای مرگ نازی.

من فکر می کنم می شود چون به هر حال بنمایه هر دو متن رهبریت و مساله شکل انتخاب فرمانروایی و نزاع بر قابلیت ها و شیوه های دسترسی به آن است. در منطق الطیر مجمع مرغان تصمیم می گیرند برای خود پادشاهی بی خلاف( به زبان عطار) بیابند تا از سردرگمی و اغتشاش در اجتماع نجات یابند.. هرچند منطق الطیر راه سیر و سلوک معنوی است که در قالب سمبل و تمثیل از زبان مرغان بیان شده اما قابلیت های الهام بخش برای سامان دهی اجتماعی/سیاسی در اینجا به شکل رهبریت جمعی و مشارکتی را نیز دارد که از این پتانسیل تفسیر مترقی از متن عطار در نمایش نشانی نمی بینیم و از مسایل قابل نقدی است که در بالا به آن اشاره کردم.
و در ژولیوس سزار بحث ونگرانی بر سر تغییر شیوه حکمروایی است به شکلی که مجادله بر سر موضوع تجمع قدرت در یک فرد قدرتمند سزاوار مشخص سزار/عقاب و..ولاغیر است. . در این انگاره یک نفر( یک واحد) صرفا قابلیت راهبری دارد و دیگران پیروانند . نگاه ذاتگرایانه ای است که صرفا عقاب/سزار را واجد شرایط تکیه زدن بر تاج و تخت می داند ومابقی را نه .... در ادامه سرنوشت سناتورها و قاتلان سزار قاتلانش (بعد سه سال) همگی مرده اند ... دیدن ادامه ›› ناشی از مجازاتی است که سرنوشت برایشان تدارک دیده.. این نگاه مبتنی بر تک فرد سزاوار برای راهبری نتایج وخیم سیاسی برای جوامع دارد. نگاهی است که از آن هیتلر، استالین و... بیرون زده است

این همان موضوعی است که پیش تر بیان کردم به سختی میتوان نقطه ارتباط دو اثر باشد.
اما در داستان سزار، عدم وجود یک رهبر واحد و جاهطلبی نکوهش میشد و در منطق الطیر جدایی از وحدت و یکسانی و گرویدن به رهبری یکسان، دو موضوعی که گویی در مقابل هم قرار میگیرند نه شانه به شانه هم.