ایده و حرف اصلی نمایش رو دوست داشتم، در واقع اون چیزی که من ازش دریافت کردم برام جذاب بود.
اما اونقدر اون حرفی که داره سیاهه که باید تاثیر بیشتری میذاشت که روی من نذاشت، شاید مشکل از اجرا بوده شاید مشکل از من بوده.
با سخنرانی آخرش مشکل داشتم، میتونست تو خود نمایش این حرف رو بزنه، البته دوباره میشه این گمان رو زد که میخواست این حرف رو خیلی رک بزنه و طوری باشه که هرکس که این نمایش رو ببینی بدون هیچ تحلیل این حرف رو بگیره. پس ضعف نیست، در سلیقه من نبود.
روند خوبی رو طی کرد نمایشنامه به طور کلی، خط داستانی رو دوست داشتم.
طنزی که در گوشه هایی از نمایش دیده میشد رو دوست نداشتم، این شوخی ها برای من دو معنی داره، یک اینکه میخواد بگه تو سیاه ترین لحظات هم لحظات خوبی هست و یا با شوخی ها نمیزاری خیلی حال تماشگر بد و بدتر بشه و بتونه همراهی کنه، با هردو مخالف هستم.
اگر حالت اول باشه به نظرم خود این موضوع میتونه موضع اصلی نمایش باشه اما وقتی موضوع چیز دیگه هستش و نقد هست به شرایط سیاسی به نظرم طنز و حس خوب جایی نداره ... دیدن ادامه ›› در نمایش.
حالت دوم، تعارفات هم در رفتارمون باید اصلاح بشه هم در آثار هنریمون، اگر قراره نقد کنیم و سیاهی موجود رو نشون بدیم، بدون تعارف اینکار رو بکنیم و حتی سیاهیی رو کمی اگزجره تر از اون چیزی که هست باید به نمایش گذاشت تا تاثیر درخوری بزاره، برای مثال گاسپر نویه و هانکه و پازولینی دقیقا همینکار رو میکنند و واقعا تاثیر زیادی رو مخاطب میزارند.
بازی ها عموما خوب بود.
طراحی صحنه لباس و نور خوب بود.
برای من کار متوسطی بود.
اما مشخصن تلاش زیادی برای این نمایش شده بود، به همه عوامل خسته نباشید میگم و امیدوارم کار های بیشتری با این مضمون ببینم.

در آخر خوشحال شدم از دیدرا دوستان عزیز، خانم بهار و آقاسید محمد حسن.