اساسن مشخص نیست کارگردان که از قضا نویسنده اثر هم هست، با این قصه تک خطی تکراری چرا فکر کرده که باید فیلم سینمایی بسازه.
از خط اصلی قصه، تا پیامهایی که خیلی مستقیم سعی میشد به خورد مخاطب داده بشه، همه و همه بیشتر شبیه سریال های متوسط این روزها بود...
خیلی دوست دارم از آقای علیمردانی بپرسم چرا؟ چرا فکر کردید باید فیلم بلند بشه این قصه؟ چی باعث شد این رسالت رو بر دوش خود حس کنید که این قصه تکراری رو دوباره و چندباره باید ساخت؟ اونم در قالب یه فیلم بلند؟!؟!؟!