خطر لو رفتن داستان...
فیلم خوش ساخت و خوبی بود ولی در بخش هایی از فیلم حس خوبی نسبت به آنچه دارد در پرده سینما نمایش داده می شود نداشتم. به خصوص قسمت های پایانی فیلم. هرچقدر هم که سعی کردم این حس از بین نرفت. گویی فیلم داشت بیان می کرد که اگر می خواهی آرامش داشته باشی و زندگیت سرد نشه به دنبال انتقام جویی نباش. حتی اگر هر بلایی هم سر خانواده ات آوردند. این بخش از فیلم رو دوست نداشتم. انتقام جویی البته راه حل مناسبی نیست. قربانی کردن همیشه درست نیست. حتی به نظرم اون راننده وانت سزای کارهایی که انجام داده بود رو با این اتفاق و با دیدن اشک های زن وفادارش پس داد. اما ...چرا شخصیت عماد باید درطول فیلم مورد نقد قرار بگیره؟
در ابتدای فیلم که دانش آموزان سرکلاس داشتند داستان گاو ساعدی رو می خواندند یکی پرسید آقا یه آدم چطوری گاو میشه؟ و معلم جواب داد به مرور... این توصیف شخصیت عماد بود در طول فیلم. این نکته مرا آزار میداد. مگر شخصیت عماد چه کرده بود که فیلم این طور بی رحمانه شخصیت و رفتارش را مورد نقد قرار دهد؟ رفتار عماد به نظرم کاملا" منطقی بود و خشونت خاصی هم به خرج نداد. در چنین شرایطی اگر این گونه رفتار نمی کرد باعث تعجب بود. یک سیلی باعث سکته قلبی نمیشه و اون مرد راننده وانت اسیر عذاب وجدان خودش شد. رفتار فیلم با عماد رو دوست نداشتم...