<<اگه خوب خوبش رو بخوای... خود کلمه های زن و مرد چیزی بیشتر از یه توهم نیستن. هیچ مردی صد درصد مرد نیست و هیچ زنی هم صد درصد زن نیست>> می دونم این جمله ها تو خلاصه آورده شده.ولی دوست داشتم یه بار دیگه برای تأکید بیشتر بذارمش. ممنونم از تمام عوامل این نمایش که خیلی زحمت کشیده بودند. بازی ها خیلی خوب بود. ولی... چرا وقتی میخوایم یک معضل رو تو جامعه بیان کنیم اینقدر سعی می کنیم ترحم رو به سمت اون قشر بکشونیم.اطرافیان من همه در حال گریه کردن بودند.خب این چه دردی دوا می کنه از جامعه؟ کاش بیشتر روی این مسأله تمرکز میشد که ازدواج به زور ترنس ها یه اشتباه بود که باعث شد این وسط بچه ای هم به دنیا بیاد که بعدا بعد عمل تغییر جنسیت پدر یا مادرش مورد تمسخر قرار بگیره.کاش بیشتر به همون جمله داخل خلاصه داستان پرداخته میشد که واژه های زن و مرد فقط یه چیز قراردادین. ترنس ها نیازی به ترحم ندارند.بلکه نیاز به فهمیدن و آگاهی جامعه دارند.این نمایش فقط این پیام را می داد که اینها گناه دارند. آخی باهاشون مهربان باشیم.ولی آگاهی در مورد خود ترنس ها خیر.