«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
من این فیلم رو با توجه به فیلمهای دیگری که آقای توکلی در کارنامشون دارند ، نپسندیدم. شاید بعد از دیدن فیلم پرسه در مه خیلی زود بود که این چنین میگفتم اما الان به جرات میتون بگم آقای کارگردان و نویسنده گویا در حصار تعریف شده خودشون محصور موندند. خوب هست که هر کارگردان سبک کاری خاص خودش را داشته باشد اما نه اینکه فیلم های بعدی با امتیاز پایینتری از قبلی مشابه فیلم قبلش باشد. واقعا این فیلم با اینجا بدون من قابل مقایسه نبود. اگر انتظار دیدن فیلمی مثل اینجا بدون من را دارید فیلم را نبینید. بازی آقای ابر تکراری بود. برخی جاها در هنگام ادای دیالوگهاشون فکر میکردم انگار یک قسمتهایی از دیالوگهای فیلم اینجا بدون من را انجا یادشان رفته بخوانند و برای اینجا گذاشته اند. خانم علیدوستی هم کاراکترشان خیلی سردرگم بود. آیا غمگین بود؟ افسرده بود؟ قبل حادثه افسرده بود یا بعدش؟ بیمار بود؟ فرد آرامی بود یا تشویش های درونی زیادی داشت؟ من اصلا نفهمیدم. چرا؟ چون ایشون اصلا در ادای نقششون به نظر من موفق نبودند. جناب آقای داماد در فیلم هم اگر کمی از نقش طنزش کاسته میشد بهتر میتوانست نمود پیدا کند.