باید در ابتدا بپذیریم که همه چیز نباید طبق خواسته ما باشد و ما نویسنده فیلمنامه نبوده ایم و فیلم فیلمنامه نویسی غیر از ما داشته. در این صورت طبیعی است که هر چیز کوچکی را عیب و نقص فیلم ندانیم. تفاوت سلیقه بدانیم یا چیزی که از نگاه ما رنگ متفاوتی داشته است. دربند فیلمی بود، خوب. از لحاظ کارگردانی و فیلمنامه نویسی واقعا قوی بود. هنرمندی آقای شهبازی در به کار گرفتن نابازیگران و معرفی چهره های جدید عالی نمود پیدا میکند. خانم بیاتی عالی بازی کردند و شانسی هم که داشتند در اولین فیلمشان، کارگردان و کاراکتر خوبی را داشتند. این فاکتورها مسیر را بریا ایشان مساعد تر ساخت. به نظر من هم فیلم اگر در صحنه تصادف تمام میشد بهتر بود. اما این فقط سلیقه من است و شاید سکانس آخر فیلم دلیلی داشت که من خوب متوجه اش نشدم. از اینکه اینقدر در فیلم های آقای شهبازی چهارچوب های فیلمسازی بر کل فیلم امپراطوری نمیکنند، حرکت دوربین و فیلمبرداری و صدا برداری خیلی معمولی هست و از حرفه ای گری افراطی که بیننده را از فیلم رئال دور میکند (مطمئنا ما دنبال فیلم با صحنه های ویژه نبودیم) پرهیز میکند. تقابل نسبی کاراکترهای این فیلم با فیلم نفس عمیق را خیلی دوست داشتم. با مضمونی جدید و متفاوت