این فیلم خیلی خوب بود. یک سبک متفاوت. کاری به انتهای فیلم ندارم که شاید میتونست منسجم تر یا کمی غیر پایبند تر به داستان واقعی جمع بشه و جالب تر باشه. اما تمام مسیر فیلم عالی بود. پر بود از لحظاتی که میتونست آدم رو جذب کنه که همه ذره های صدا و نور رو با دقت دنبال کنه که ببینه چی قراره بشه. و چقدر آدم ها می تونن متفاوت باشن. دو موضوعی که بیش از اندازه در موفق بودن این فیلم اثربخش بود، موسیقی آقای رضاعی و بازی های آقایان غنی زاده و جدیدی و گودرزی و بازیگر کاراکتر آقای چارکی بود.
چقدر آقای غنی زاده خوب بودن. علاوه بر اینکه کارگردان خیلی جدی ای در تئاتر می تونن باشن، فکر کنم بازیگر منعطف خیلی خوبی هم خواهند بود. هرچند بعید میدونم ایشون زیاد فیلم بازی کنند.