امشب به تماشای این اجرا نشستم و حقیقتا بسیار لذت بردم. همه چیز در بالاترین حد خود. ایده ، متن ، بازی ، فرم ، کارگردانی ، نور و....
یکی از آزاردهنده ترین احساسات در فرهنگ ما که از کودکی چه در بطن خانواده چه در نهادهای آموزشی در وجود ما به وجود آوردند ، احساسِ گناه است. از همان ابتدا محکوم به خوب بودن هستیم. گویی قدیس یا فرشته‌ایم نه انسان. ما نه کامل که برای تکامل به وجود آمدیم. بله به وجود آمدیم ، ساخته نشدیم ؛) کلمات خیلی مهم‌اند.