نمایش دریا زدگی رو دیدم....
نمی تونم بگم خیلی کار خوبی بود اما در عین حال لذت بردم به خصوص از بازی خانم بهرام و آقای بهبودی.
داستانش داستان روزمره ی خودمون بود با آدمهای اطرافمون.
نورپردازی ش به نظرم خوب بود.
بعضی از دیالوگ هاش دوست داشتنی بود :
مثل پیاز غذا ، که هم باید باشد و هم نباشد... وقتی درشت و جدا توو غذا معلوم می شن رو دوست ندارم اما وقتی خرد شده و تو غذا معلوم نمی شه دوست داشتنی هه...
مثل آدمهایى که وقتى ازشون دوریم دلتنگشونیم و وقتى نزدیکیم ، میخوایم دور بشیم
مثل عشقى که میگیم عشقه ، ولى حال آدم رو خوب نمیکنه که هیچ ، خراب تر هم میکنه