تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنرمخاطبان گرامی، پیرو اعلام عزای عمومی، به آگاهی می‌رسد اجرای همه نمایشها و برنامه‌های هنری به مدت یک هفته از دوشنبه ۳۱ اردیبهشت تا پایان یکشنبه ۶ خرداد لغو شد.
با توجه به حجم بالای کاری، رسیدگی به ایمیل‌ها ممکن است تا چند روز به طول بیانجامد، لطفا از ارسال مجدد درخواست خودداری نمایید.
با توجه به حجم بالای کاری، رسیدگی به ایمیل‌ها ممکن است تا چند روز به طول بیانجامد، لطفا از ارسال مجدد درخواست خودداری نمایید.
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 15:42:39
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
فروغ، از شعرای مورد علاقه‌ی منه.
جدای از هنر منحصربه‌فرد فروغ در شعر (و نقاشی؟)، روح رها، بی‌قرار و سرکشش در کنار جسارت و بی‌پروایی خاصش در بیان احساسات، تابو‌شکنی‌ها و حتی مرگ تراژدیکش، همه و همه از همون نوجوونی، منو مسحور کردن و می‌کنن.
می‌دونم که با توجه به علم روانشناسی، درمورد فروغ و اکثر هنرمندان، موارد غیرقابل‌انکاری وجود داره که منجر به داشتن خصوصیات اخلاقی و رفتاری خاص و حتی خلق هنری بدیع میشه؛ اما من درجایگاهی نیستم که به این مقوله وارد شم و در نتیجه هم تغییری ایجاد نمی‌کنه.
«بزرگ بود
و از اهالی امروز بود
و با تمام افق های باز نسبت داشت
و لحن آب و زمین را چه خوب می‌فهمید.»
(و تو پرانتز مقایسه کنید کلمات سهراب رو با آقای گلستان گرامی (!) در مصاحبه‌ای به‌مناسبت پنجاهمین ... دیدن ادامه ›› سال درگذشت فروغ:
* تاثیر فروغ روی زندگی شما چه بود؟
هیچی. علاقه داشتم بهش. همین.
* روی زندگی‌تان چه تاثیری گذاشته؟
نه آشپزی به من یاد داد. نه نویسندگی به من یاد داد. نه راه پول در آوردن. نه راه ورشکست نشدن. نمی‌توانست این کار را بکند.)
یادمه وقتی در دوران نوجوانی کتاب «اولین تپش‌های عاشقانه‌ی قلبم» (مجموعه نامه‌های فروغ به آقای پرویز) رو خوندم، یهو شکست عشقی بدی خوردم! حس می‌کردم بتی که از فروغ، از راه شناخت شعرهاش تو ذهنم ساخته شده، به یک انسان صرفاً مادی‌گرای ضعیف تنزل پیدا کرده؛ ولی طولی نکشید که درک کردم که من فروغ، با اون خصوصیات خاص شخصیتی و روحی نیستم، فروغ نیستم وقتی از پسرش جدا شد، وقتی بارها در بیمارستان روانی بستری شد و بهش شوک الکتریکی می‌دادن، وقتی برای روح عصیانگرش (و هرچیزی که بود) مدام قضاوت میشد، وقتی دچار یک عشق خلسه‌وار شد و وقتی در سن ۳۲ سالگی رفت..
اینا رو گفتم که بگم این نمایش، از همون صحنه‌ی اولش، از اون بیان خاص از عصیان و سرکشی و رنج یک روحِ تنها، چنان برای من آشنا و صمیمی بود که گویا فروغ واقعی درست جلوی من، داستان زندگیش رو به زبانی دیگه روایت می‌کرد.
شعرای منتخب فروغ رو همراه با بازیگرش زمزمه کردم و گاهی خودمو برای بغض و گریه آزاد گذاشتم. در نقدی خونده بودم این تئاتر، تئاتر شادیه... خب، چی می‌تونم بگم؟!
من، همه‌چیز این تئاتر فرم رو دوس داشتم: از طراحی و اجرای حرکات فیزیکی برای بیان احساسات، تفکر، آشوب روحی، تنهایی و عاشقی فروغ، تا نمایش برخورد اطرافیانش و اکت تک تک بازیگران؛ از نورپردازی و طراحی صحنه و اون نیمکت و برگای پاییزی رو دیواری که ورق می‌خورد، تا نمایش قسمتی از مستند «خانه سیاه است» و سرپرستی حسین... آشتی فروغ با خودش و پایان...
من، تک‌تک لحظات این نمایش رو -چی می‌گن اهالی هنر؟- نفس کشیدم...
جدای از هنر منحصربه‌فرد فروغ در شعر (و نقاشی؟)، روح رها، بی‌قرار و سرکشش در کنار جسارت و بی‌پروایی خاصش در بیان احساسات، تابو‌شکنی‌ها و حتی مرگ تراژدیکش، همه و همه از همون نوجوونی، منو مسحور کردن و می‌کنن.
می‌دونم که با توجه به علم روانشناسی، درمورد فروغ و اکثر هنرمندان، موارد غیرقابل‌انکاری وجود داره که منجر به داشتن خصوصیات اخلاقی و رفتاری خاص و حتی خلق هنری بدیع میشه؛ اما من درجایگاهی نیستم که به این مقوله وارد شم و در نتیجه هم تغییری ایجاد نمی‌کنه.
«بزرگ بود
و از اهالی امروز بود
و با تمام افق های باز نسبت داشت
و لحن آب و زمین را چه خوب می‌فهمید.»
(و تو پرانتز مقایسه کنید کلمات سهراب رو با آقای گلستان گرامی (!) در مصاحبه‌ای به‌مناسبت پنجاهمین ... دیدن ادامه ›› سال درگذشت فروغ:
* تاثیر فروغ روی زندگی شما چه بود؟
هیچی. علاقه داشتم بهش. همین.
* روی زندگی‌تان چه تاثیری گذاشته؟
نه آشپزی به من یاد داد. نه نویسندگی به من یاد داد. نه راه پول در آوردن. نه راه ورشکست نشدن. نمی‌توانست این کار را بکند.)
یادمه وقتی در دوران نوجوانی کتاب «اولین تپش‌های عاشقانه‌ی قلبم» (مجموعه نامه‌های فروغ به آقای پرویز) رو خوندم، یهو شکست عشقی بدی خوردم! حس می‌کردم بتی که از فروغ، از راه شناخت شعرهاش تو ذهنم ساخته شده، به یک انسان صرفاً مادی‌گرای ضعیف تنزل پیدا کرده؛ ولی طولی نکشید که درک کردم که من فروغ، با اون خصوصیات خاص شخصیتی و روحی نیستم، فروغ نیستم وقتی از پسرش جدا شد، وقتی بارها در بیمارستان روانی بستری شد و بهش شوک الکتریکی می‌دادن، وقتی برای روح عصیانگرش (و هرچیزی که بود) مدام قضاوت میشد، وقتی دچار یک عشق خلسه‌وار شد و وقتی در سن ۳۲ سالگی رفت..
اینا رو گفتم که بگم این نمایش، از همون صحنه‌ی اولش، از اون بیان خاص از عصیان و سرکشی و رنج یک روحِ تنها، چنان برای من آشنا و صمیمی بود که گویا فروغ واقعی درست جلوی من، داستان زندگیش رو به زبانی دیگه روایت می‌کرد.
شعرای منتخب فروغ رو همراه با بازیگرش زمزمه کردم و گاهی خودمو برای بغض و گریه آزاد گذاشتم. در نقدی خونده بودم این تئاتر، تئاتر شادیه... خب، چی می‌تونم بگم؟!
من، همه‌چیز این تئاتر فرم رو دوس داشتم: از طراحی و اجرای حرکات فیزیکی برای بیان احساسات، تفکر، آشوب روحی، تنهایی و عاشقی فروغ، تا نمایش برخورد اطرافیانش و اکت تک تک بازیگران؛ از نورپردازی و طراحی صحنه و اون نیمکت و برگای پاییزی رو دیواری که ورق می‌خورد، تا نمایش قسمتی از مستند «خانه سیاه است» و سرپرستی حسین... آشتی فروغ با خودش و پایان...
من، تک‌تک لحظات این نمایش رو -چی می‌گن اهالی هنر؟- نفس کشیدم...
Reza1991s، سپهر، امیرمسعود فدائی، امین قبادی، سید حسام حجازیان، سوسن رحیمی ثابت و ناهید حدادی این را
خواندند
مهرداد کیا، محمد مجللی، پویا فلاح، محمود محمودپور، پونه قدیری، حسین تاجیک، Majid Akbari و بابک همتی این را دوست دارند
مهرداد کیا، محمد مجللی، پویا فلاح، محمود محمودپور، پونه قدیری، حسین تاجیک، Majid Akbari و بابک همتی این را دوست دارند
خریدار تانیا (taniaaa)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۱۲ دی ۱۳۹۲
پ.ن۱: کاش تمام تئاترهای تهران در سالن اصلی تئاتر شهر برگزار میشد! مسیرِ راه دست، شروع به‌موقع، رعایت فاصله اجتماعی، سالن بزرگ و دلباز و...
پ.ن۲: تکرار مکرراته؛ ولی من همچنان هضم نمی‌کنم چطور عده‌ای هنوز با اصول اولیه‌ی دیدن تئاتر آشنا نیستن؟ من ردیف اول نشسته بودم و سه آقای میان‌سال هم کنار من، درست وسط سالن، بدون ماسک. از چک کردن مکرر گوشی‌ها و صحبت‌هاشون که بگذریم، یکیشون از اواسط نمایش یکسره فیلم می‌گرفت و لیزر قرمز هم که به... بعله!
با شروع نمایشِ قسمتی از مستندِ «خانه سیاه است»، من با ریتم خوندن اون آقایی که به بیماری جذام مبتلا بود شروع به گریه کردم و همزمان، یکی از این آقایون شروع به بشکن زدن! حقیقتاً باورم نمی‌شد. مونده بودم بین پرت کردن کیفم تو صورت ایشون یا ادامه دادن گریه‌م، اما این‌بار به ... دیدن ادامه ›› شانس بد خودم با این هم-تماشاگرها!
کلی جمله آماده کرده بودم که در انتهای نمایش تقدیم حضورشون کنم که متوجه شدم گویا مهمانان آقای کارگردان بودن و من فقط تونستم در افق محو شم و.. همین!
پ.ن۲: تکرار مکرراته؛ ولی من همچنان هضم نمی‌کنم چطور عده‌ای هنوز با اصول اولیه‌ی دیدن تئاتر آشنا نیستن؟ من ردیف اول نشسته بودم و سه آقای میان‌سال هم کنار من، درست وسط سالن، بدون ماسک. از چک کردن مکرر گوشی‌ها و صحبت‌هاشون که بگذریم، یکیشون از اواسط نمایش یکسره فیلم می‌گرفت و لیزر قرمز هم که به... بعله!
با شروع نمایشِ قسمتی از مستندِ «خانه سیاه است»، من با ریتم خوندن اون آقایی که به بیماری جذام مبتلا بود شروع به گریه کردم و همزمان، یکی از این آقایون شروع به بشکن زدن! حقیقتاً باورم نمی‌شد. مونده بودم بین پرت کردن کیفم تو صورت ایشون یا ادامه دادن گریه‌م، اما این‌بار به ... دیدن ادامه ›› شانس بد خودم با این هم-تماشاگرها!
کلی جمله آماده کرده بودم که در انتهای نمایش تقدیم حضورشون کنم که متوجه شدم گویا مهمانان آقای کارگردان بودن و من فقط تونستم در افق محو شم و.. همین!
۱۴ اسفند ۱۴۰۰
دوست‌دارم
( ۹ )
پاسخ
کاش میشد این اجراااا برا بعد عید هم تمدید میشد....واقعااا خیلیی دوست دارم بیام ببینمش،مخصوصا واسه اینکه درباره فروغ عزیزمع...انقدر ماه اسفند ادم سرش شلوغ میشه کع نمیشه هیچ کاری کرد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۳۶۵,۰۰۰ نفر
+۲۶,۶۸۰ برنامه
+۷,۷۴۴,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۴,۹۸۶ برگه
۹,۷۵۱ آلبوم
۵,۶۱۴ پادکست
