در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
مخاطبان گرامی، پیرو اعلام عزای عمومی، به آگاهی می‌رسد اجرای همه نمایشها و برنامه‌های هنری به مدت یک هفته از دوشنبه ۳۱ اردیبهشت تا پایان یکشنبه ۶ خرداد لغو شد.
با توجه به حجم بالای کاری، رسیدگی به ایمیل‌ها ممکن است تا چند روز به طول بیانجامد، لطفا از ارسال مجدد درخواست خودداری نمایید.
تیوال تانیا | درباره فیلم کوتاه طعم گل های یونجه
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 17:48:59
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
تا الان فک می‌کردم نظرات این‌چنینی فقط پای تئاترهاست، نگو فراگیرتر از این حرفاست. «از این واقعه کم نیست!»

خب، در مورد موضوع فیلم، بله، به‌نظرم ... دیدن ادامه ›› سعی داشته (یا نداشته؟!) دغدغه‌ی قشر عظیمی از جامعه رو بیان کنه؛ اما نتیجه خیلی فانتزی شده! شعارزدگی‌هایی مثل نورچشمی دولتی‌ها بودن و دلار دادن به‌عنوان پول خون (حالا چرا دلار؟) و داشتن سگ و آهنگ خارجی و پیش کشیدن خراب شدن هیکل و اسم کارداشیان‌ها تو اون موقعیت حساس، باهدف فریاد زدن شخصیت‌های منفی فیلم، مشابه مباحثِ کراوات و لاک ناخن تو بعضی سریال‌ها و فیلم‌ها، دیگه یه‌کم نخ‌نما و چی می‌گن، چیپ نیس؟
کاش پرداخت شخصیت‌ها باورپذیرتر بود. مادام الیزابت آخه؟ بعد طرف می‌خواسته برای اینکه نشون داده باشه خانم خیلی لوسیه، مادام رو از پنجره پرت کنه بیرون؟!؟ از اون طرف همسر باردار خیلی ریلکس درمورد انتخاب بین زنده موندن خودش یا بچه‌‌ی مردم حرف می‌زنه؟!؟ هرچقدرم مبحث مالی مطرح باشه، پای جونش درمیونه: استرسی، دعوای جدی‌ای، چیزی! فقط چند قطره اشک و صدای محزون و مظلومیت خالص؟
سیاه، عجیب سیاه بود و سفید، عجیب سفید؛ کو خاکستری؟
بازی‌ها یکدست نبود؛ حتی بازیگر اصلی هم در همه‌ی سکانس‌ها به یک اندازه روون بازی نکردن.
و در آخر: کاش این اثر هنری، دغدغه‌ی بیشتری برای پرداخت به این موضوع قرون وسطایی که اصولاً چرا همسر اون خانم باید «اجازه»ی سقط یا در اینجا فراتر ازین حرف‌ها، زنده موندن زنش رو بده، و اصولاً چنین تصمیمی چرا باید به‌عهده‌ی ایشون باشه که این‌گونه دچار تردید و ناراحتی و عذاب وجدان بشه یا نشه داشت. کاش به شخصیت و احساسات و مشکلات عرفی-قانونی اون خانم باردار که درواقع باید نقش اصلی می‌بود توجه لازم می‌شد. این‌طوری شاید داستان فیلم، از نظر من، پربارتر، قابل‌باورتر و دغدغه‌مندتر می‌شد و هم‌ذات‌پنداری بیشتری با شخصیت‌ها صورت می‌گرفت. وگرنه که تصویرسازی فقر و نیازمندی و مشکلات این خانواده، اون‌طور که باید، صورت نگرفت و نه در فیلمنامه، نه نوع فیلم‌برداری و قاب‌بندی، نه پرداخت شخصیت‌ها و نه حتی رنگ فیلم، حس همراهی لااقل من رو به‌‌دست نیاورد.

ضمناً از نکات مثبت فیلم این بود که نشون داد (یا من این‌طور برداشت کردم) که وقتی چنین زندگیِ چی بگم، مصیبت‌باری داریم، اصلاً بچه به دنیا نیاریم! چه برسه به ۳ تا. جایزه می‌دن بابتش، اسباب‌بازیه یا از بدبخت کردن یه انسان دیگه لذت می‌بریم چون مصیبت‌های خودمون کمرنگ می‌شه؟!؟ باورهای غلط و رویایی رو بذاریم کنار؛ واقعیت، چیز دیگه‌ایه.
اینکه برای بچه‌هامون قصه می‌گیم و با تشت آب سرگرمشون می‌کنیم (در عین‌حال سر «بخشیدن» یا «نبخشیدن» جون مادر همین بچه‌ها دو به شکیم!)، از ما والدین خوب و واجدشرایطی نمی‌سازه..
بنظرم کار خوب بیشتر ببینین تا کمی با معیار های کارخوب آشنا بشین.کمی هم انصاف را در نقد خودتون بیارین بجای اینکه دنبال کوبیدن یک گروه معتبر هنری بشین. جهت اطلاعتون سرکار خانم عرض میکنم به عنوان یک بیننده و محقق؛این گروه به خودی خود یک لایسنس معتبر هنری هستن.بهتر بود کارهای این گروه را بر روی صحنه های هنری از جمله تئاتر میدیدین تا انقدر قلم نقد را در جوهر بی انصافی نمیزدین
اساتیدی چون ایرانی خواه ها و آسترکی ها و... در این راه هم جان خود رو گذاشتن هم زندگی خود رو بنظرم با کامنت های منفی شما فقط انصاف رو زایل کردین
و در آخر درود بر تمام هنرمندانی که بدون استفاده از رانت ها و راه های کثیف پیشرفت در هنر و بدور از فامیل بازی های هنری با هزینه شخصی و بدون هیچ پشتیبانی همچنان امیدوارانه برای هنر این سرزمین کار میکنن
۲۲ خرداد ۱۴۰۱
درود بر شما دوست عزیز و محترمم
قبل از اینکه با وارسی کامل متن من وارد نقد ادبی حرف های من بشین بهتر است جملات ایشون رو بررسی میکردین و کمی هم به حرف های ایشون توجه داشتین
(تمام رسالت فرهنگی یک بیننده اینه که حتی اگر کاری هم بد بود و یا خصومتی با آن کار داشتیم حداقل به احترام تلاش های آن گروه فیلم ساز نیمه پر لیوان را میدیدیم نه اینکه سراسر متن ما پر از بی انصافی باشد)
متاسفانه ما بیشتر هنرمندنماهای پوشالی هستیم تا حامیان هنر ایران زمین
۲۲ خرداد ۱۴۰۱
حسین توکلی
درود بر شما دوست عزیز و محترمم قبل از اینکه با وارسی کامل متن من وارد نقد ادبی حرف های من بشین بهتر است جملات ایشون رو بررسی میکردین و کمی هم به حرف های ایشون توجه داشتین (تمام رسالت فرهنگی ...
جناب توکلی با تجدید احترام
به نظر اصلا توجهی به عرائض بنده نکردید.
اشکالاتی که در پاسخ به خانم تانیا داشتید عینا در پاسخ بنده هم هنوز پابرجاست.
به جای نقد یا پاسخ به حرفهای بنده، ایراد گرفتید که بنده چرا جملات خانم تانیارو زیر سؤال نبردم؟!
سپس فرمودید " تمام رسالت فرهنگی یک بیننده این است که... " !!! کی همچین حرفی زده؟ براساس چه رفرنسی رسالت یه بیننده همچین فرمایشیه؟!
در پایان هم که باز حمله شخصی که " متاسفانه ما فلانیم‌ و بهمان "
بگذریم، سالم و پاینده باشید ☺️🌸🙋

۲۲ خرداد ۱۴۰۱
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید