با سلام
با اینکه خیلی سخت بلیط گیر میومد اما به همت یکی از دوستانم ( خیلی ازش ممنونم) این کارو دیدم...از یعقوبی و تیمش سپاسگزارم...بازی سرابی واقعا خوب بود اما بنظرم پاکدل خیلی مجذوب صداش شده و دلم می خواست بیشتر ازش بازی صورت و حرکت می دیدم...این فضایی که تو کامنتا ایجاد شده واقعا دوست داشتنیه و امیدوارم دوستانی که کمتر تو کارای قبلی ازشون نظری ثبت می شد بازهم همراهمون باشن(راستش بخواین اصولا آدم تنبلی هستم ولی این چالشها مجابم کرد که هر جور شده کارو ببینم)...می خوام بگم یه وقتی هست که داریم راجع به بودن یا نبودن موسیقی حرف می زنیم اما یه وقتی داریم راجع به کیفیت و نشون دادن یا ندادن سازها حرف می زنیم این دوتا بحث خیلی تفاوت دارن...خوشحالم که هم اونا و هم ما تئاتر می بینیم.دوست ندارم ما و اونا یکی بشیم یا باهم دوست باشیم و جلوی عکاسا در حالی که لبخند می زنیم دست همو خرد کنیم...تضاد طرز فکر اونا و ما همیشه تو هنر همه جای دنیا بوده و اصلا همین تفاوت اونا و ما...