شکیبای عزیز من هنوز سر همان حرف ثابت قدم هستم که واقعا باید چگونه از یک تماشاگر که یک بار نمایش را دیده و این همه جزییات را برای خود مرور کرده و ثبت کرده تشکر کرد . آری قدرت ها شاید دیگر نیستند . اما پسر عمه من هنوز در گوشهای از این کشور قدرت است . یادم میاد از تماشاگریکه در خیابان جلوی مرا گرفت و گفت تو امید هستی بچه فلان محله شیراز . تو که 15 سال قبل مرده بودی !!! خوشحالم که بازی من را دوست داشتی و واقعا نمی دانم چه بگویم که این همه وقت گذاشته و دو بار با این حجم برای من و همکارانم یادداشت نوشته ای دستمریزاد را باید به شما گفت که تیاتر ما هنوز زنده است وقتی تماشاگری چون تو در سالن های نامناسب خود دارد . اما دومین بار بود که از وضعیت هوای سالن شکایت کردی که چه بگویم که من هر 2 اجرا نیم کیلوو وزن کم میکنم . اما خود من شخصا بابت آن هم از شما پوزش میطلبم و پیام تورا به گوش همه دوستان و هوشمند میرسانم . آفرین آفرین آفرین . پاینده باشی .

شکیبا جان مرسی از این همه دقت با وجود شما عزیزان گرما و پتو هم برای من دلنشین میشه تشکر دوست عزیز.

موفق و موید باشید جناب هوشمند