نمایشی تعاملی و اینتراکتیو درباره شکنجه های جسمی و روانی در کمیته ضد خرابکاری حکومت پهلوی!
و اما چند نکته:
۱. آژانهای شاهی با تماشاچیان تحقیرآمیز و با صدای بلند و آمرانه صحبت میکنند. این نیاز نمایش است تا شکنجه سفید را القا کند ولی بایستی پیش از آن این اخطار بصورت عملی به تماشاگران گوشزد شود تا ناگهان اگر کسی مشکل اضطراب، فوبیا، PTSD و‌مانند آن دارد وارد کریز بیماری اش نشود. بطور نمونه پیش از نمایش یک دقیقه برخورد آژان با یک تماشاگر، توهین و هل دادن ووو نشان داده شود و از تماشاگران خواسته شود اگر تحمل این ها را ندارند پیش از نمایش از ورود به نمایش خودداری کنند.
۲. برخوردهای فیزیکی تنها با کسانی که از طرف عوامل نمایش در بین تماشاچیان هستند انجام شود و به هیچ وجه با تماشاگران انجام نشود.
۳. حتما پرستاری بین تماشاچیان باشد تا اگر تماشاگری غش کرد‌و یا تشنج کرد ووو سریعا به وی کمک شود.
۴. البته در اینگونه نمایشهایی که نوعی خشونت شدید و فشار روانی را به تماشاگر القا میکند بهتر است پیشاپیش رضایتنامه گرفته شود و یا در هنگام خرید بلیط نوشته شود که خرید بلیط یعنی قبول ضمنی همه این شرایط.
و اما پس از مسایل فنی بالا:
نمایش شروع، اوج ‌و سپس فرود نداشت. خشونت تا لحظه آخر که ... دیدن ادامه ›› در حیاط کمیته ضد خرابکاری بودیم ادامه داشت. بهتر بود پس از اوجی که در اتاق بودیم و چندین نفر همزمان شکنجه میشدند خشونت فیزیکی کمتر میشد و بیشتر پیامها بوسیله صحبتهای زندانیان منتقل میشد.
انتهای نمایش هم که بازیگران با پای برهنه در وسط زمین سرد حیاط و خیس ایستاده بودند میتواند پس از چند شب اجرا به بیماری و سرماخوردگی بازیگران بیانجامد. از آنجا که بخش انتهایی جزو رورانس و نه خود نمایش است بهتر است بازیگران با جوراب و دمپایی بیایند تا مشکلی برای سلامتی اشان پیش نیاید.
و اما خود نمایش:
در زمان پهلوی بخاطر جنگ سرد‌ و اینکه ایران در جبهه غرب و ضد کمونیسم بود با گروههای چپی بویژه آنانکه به مبارزات مسلحانه باور داشتند مانند فدائیان، مجاهدین سختگیری زیادی میشد و بر همین منوال بود‌گروههای اسلامی که در کشورهایی مانند سوریه و لیبی و نزد ساف آموزشهای تروریستی میدیدند تا در ایران مقامات را ترور کنند.
در کل در مطالعه ای که شد در کل دوران پهلوی کسانیکه در زندانها به هر علت کشته شدند و یا مردند هزار و اندی میشود.
پس از انقلاب در هنگام قلع و قمع گروههای جپ و پس از عملیات مرصاد کسانی که سر موضع بودند و نیز جریان کهریزک و آبان چند سال پیش و شلوغیهای اخیر روی هم رفته هزاران نفر حانشان را از دست دادند و تنها درصد کمی مانند زمان شاه تروریست بودند و بیشترشان مردم عادی بستوه آمده و معترض بودند.
بدان امید که روزی زندان اوین و‌گوهر دست ووو هم موزه عبرت شوند و شکنجه تحت هر عنوانی جه علیه چپ‌و راست و مذهبی و غیر مذهبی و طرفدار و موافق هر حکومتی ممنوع شود و هر کس آزادانه و بدون هیچ ترسی بتواند خود را ابراز کند.